dondurma

1.

1. «Dondurmaq»dan f. is.

2. sif. Dondurulmuş və ya buza qoyulmuş, buzda saxlanmış. Dondurma ət. Dondurma şərbət.

3. is. Don olan vaxt, ayaz, şaxta, soyuq hava. Dondurmada sulanan yerlər.

◊ Dondurma şumu k. t. – yazda taxıl əkmək üçün payızda şumlanıb qarın altında qalan əkin yeri, habelə bu prosesin özü. . . birisi təklif edirdi ki, dondurma şumu ilə qış aratını vaxtında eləmək işin əsasını görməyə bərabərdir. Ə. Vəl.. Bir qayda olaraq, tarlanın səthi payızda, dondurma şumundan əvvəl hamarlanır.

2.

is. Dondurulmuş süd (qaymaq), şəkər, meyvə şirəsi və s. qatışığından hazırlanan şirin yemək; morojna. Südlü dondurma. Şokoladlı dondurma. – Bir qədər oynadıqdan sonra, Mirzağa Cəmiləni yanına alaraq bufetə aparmış, onu dondurmaya qonaq eləmişdi. S. H..